رنگدانه مروارید پلاتین ، که به دلیل درخشش فلزی پر جنب و جوش و دوام استثنایی شناخته شده است ، یک انتخاب فزاینده محبوب است. با این حال ، برای دستیابی به بهترین نتیجه ، در نظر گرفتن چگونگی تعامل این رنگدانه با سایر مواد افزودنی یا رنگدانه ها در یک فرمول ضروری است. درک این ملاحظات سازگاری برای اطمینان از ظاهر ، عملکرد و ماندگاری محصول نهایی بسیار مهم است.
یکی از ویژگی های برجسته رنگدانه مروارید پلاتین ، ترکیب منحصر به فرد آن است که به دی اکسید تیتانیوم (TiO2) متکی نیست و آن را از سایر رنگدانه های سنتی مروارید جدا می کند. این فرمولاسیون بدون TiO2 یک اثر رنگی فلزی مشابه را به پودر طلای مس امکان پذیر می کند ، اما بدون برخی از چالش های ذاتی TiO2 می تواند مطرح شود ، مانند کدورت بالا یا حساسیت به تخریب UV. علیرغم مزایای آن ، براق فلزی قوی رنگدانه و توزیع اندازه ذرات-که از 5-500μm-به این معنی است که هنگام مخلوط کردن آن با سایر مواد در فرمولاسیون ، توجه دقیق لازم است.
سازگاری رنگدانه مروارید پلاتین با سایر مواد افزودنی یا رنگدانه ها تا حد زیادی به تکنیک های پراکندگی به کار رفته بستگی دارد. رنگدانه های مروارید مانند این یکی بیشتر به دلیل توانایی آنها در ایجاد جلوه های رنگی چند بعدی شناخته شده است ، و این می تواند بر اساس چگونگی پراکندگی رنگدانه در محیط پایه ، تقویت یا مانع شود. پراکندگی مناسب برای دستیابی به اثر کامل رنگ ، به ویژه هنگام ترکیب با رنگدانه های دیگر بسیار مهم است. پراکندگی ضعیف می تواند منجر به جمع شدن ، رنگ آمیزی ناهموار یا یک براق فلزی کاهش یافته شود و بر خصوصیات زیبایی شناسی و عملکردی محصول نهایی تأثیر بگذارد.
هنگام ترکیب با سایر رنگدانه های رنگی ، ارزیابی اندازه ذرات و ترکیب شیمیایی آنها مهم است. ساختار مبتنی بر میکا رنگدانه مروارید پلاتین به آن اجازه می دهد تا نور را به روشی منحصر به فرد منعکس کند ، اما مخلوط کردن آن با رنگدانه های ناسازگار ، به ویژه آنهایی که دارای اندازه ذرات به طور قابل توجهی متفاوت یا پایه های شیمیایی هستند ، می تواند منجر به اثر گل آلود یا کمرنگ شود. به عنوان مثال ، هنگامی که در کنار رنگدانه های ارگانیک سنتی ، که ذرات بسیار کمتری دارند ، استفاده می شود ، ظاهر نهایی ممکن است فاقد درخشش یا درخشش مورد نظر باشد. در مقابل ، مخلوط کردن با سایر رنگدانه های فلزی یا مروارید با اندازه و خصوصیات پراکندگی مشابه می تواند عمق رنگ را تقویت کرده و جلوه های چند بعدی خیره کننده ای ایجاد کند.
علاوه بر این ، تعامل رنگدانه با اتصال دهنده ها و حلالها در فرمولاسیون منطقه دیگری است که باید در نظر بگیرید. رنگدانه مروارید پلاتین به طور کلی با سیستم های مبتنی بر آب و حلال سازگار است ، اما روند پراکندگی بسته به محیط می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. در سیستم های مبتنی بر حلال ، رنگدانه به طور معمول به راحتی پراکنده می شود و می تواند یک پایان نرم تر را فراهم کند. با این حال ، در فرمولاسیون مبتنی بر آب ، برای اطمینان از ترکیب مناسب و جلوگیری از حل و فصل ، ممکن است عوامل پراکندگی اضافی یا تثبیت کننده لازم باشد. سازگاری با سایر مواد افزودنی مانند تثبیت کننده اشعه ماوراء بنفش ، عوامل ضد کف و اصلاح کننده های رئولوژیکی نیز بسیار مهم است. این مواد افزودنی می توانند بر عملکرد محصول نهایی و ثبات رنگدانه تأثیر بگذارند ، بنابراین انجام آزمایشات کامل مهم است تا اطمینان حاصل شود که آنها در خصوصیات بصری و فیزیکی رنگدانه تداخل ندارند.
پایداری دما یکی دیگر از عوامل مهم هنگام ترکیب رنگدانه مروارید پلاتین با سایر مواد تشکیل دهنده است. این رنگدانه به دلیل مقاومت در برابر دمای عالی مشهور است ، اما هنوز هم مهم است که از شرایط شدید در هنگام مخلوط کردن یا پردازش ، به ویژه هنگام افزودن سایر مواد افزودنی حساس با درجه بالا ، جلوگیری شود. به طور مشابه ، سایر رنگدانه ها یا مواد افزودنی با مقاومت در برابر آب و هوا می تواند بر ماندگاری رنگدانه مروارید پلاتین تأثیر بگذارد ، به ویژه هنگامی که محصول نهایی در معرض شرایط سخت محیطی مانند نور UV یا هوازدگی در فضای باز قرار می گیرد.
سرانجام ، در حالی که رنگدانه مروارید پلاتین از نظر رنگ ها و تأثیرات سفارشی انعطاف پذیری زیادی را فراهم می کند ، باید هنگام ترکیب آن در یک فرمول جدید ، آزمایش های دقیق انجام شود. تنظیم غلظت رنگدانه ، مخلوط کردن آن با رنگدانه های دیگر یا جفت شدن آن با اتصال دهنده های مختلف ممکن است براق فلزی ، دوام یا حتی تغییر رنگ آن را تغییر دهد ، بنابراین انجام آزمایشات در مقیاس کوچک قبل از مقیاس بندی تولید ضروری است. گزینه های سفارشی سازی می توانند به تنظیم رنگدانه به یک نیاز خاص کمک کنند ، اما برای جلوگیری از به خطر انداختن عملکرد محصول یا زیبایی شناسی ، باید با دقت متعادل شوند .
